De predikant hoorde vroeger tot de notabelen van stad en dorp. Zijn inkomen lag echter een stuk lager dan dat van de burgemeester, de dokter en de notaris. Vooral in de kleine steden en op het platteland was het geen vetpot in de pastorie. Als eenmaal ‘den kwaden dag’ was aangebroken, kon de predikant nauwelijks rondkomen. Meestal was zijn pensioen zo laag dat hij tot op hoge leeftijd moest doorwerken. Zorgen voor den kwaden dag laat zien welke weg de kerk bewandelde om een einde te maken aan de vaak schrijnende armoede onder uitgediende predikanten. Uitgegeven ter gelegenheid van het opgaan van het Pensioensfonds Predikanten in een groter fonds.

Auteur: Yvonne M. Tanke, www.mythos-erfgoed.nl. Uitgeverij Boekencentrum

Bekijk een aantal pagina’s: